น้ำตกวังสายทอง ตั้งอยู่ในหมู่ที่ 10 ตำบลน้ำผุด อำเภอเมืองละงู ห่างจากเขตเทศบาลตำบลกำแพง 28 กิโลเมตร สถานที่สำคัญที่ตั้งอยู่ใกล้น้ำตกวังสายทอง คือโรงเรียนบ้านวังสายทอง ซึ่งเปิดสอนตั้งแต่ระดับอนุบาลถึงมัธยมศึกษา น้ำตกตั้งอยู่ริมถนนสายทุ่งนางแก้ว-วังสายทอง  ถนนลาดยางตลอด สามารถเดินทางไปเที่ยวได้ตลอดปี

ถ้ำเจ็ดคตหรือ “ถ้ำสัตคูหา” ตั้งอยู่ในหมู่ที่ 10  ตำบลน้ำผุด อำเภอละงู ด้านทิศเหนือของน้ำตก วังสายทองห่างไปราว 2 กิโลเมตร ระยะห่างจากเขตเทศบาลตำบลกำแพง 38 กิโลเมตร เส้นทางไปมาสะดวก ลาดยางถึงบริเวณถ้ำ จึงเดินทางไปท่องเที่ยวได้ตลอดปี ถ้ำเจ็ดคตมีความกว้าง 70 – 80 เมตร ยาวประมาณ 600 เมตร แบ่งออกเป็น 7 ช่วงหรือคูหา บางช่วงมีความสูงของเพดานถ้ำ 100 – 200 เมตร มีลำคลองไหลผ่านในถ้ำ  คือ คลองมะนัง  ต้นน้ำเกิดจากถ้ำโตน อยู่ทางเหนือของถ้ำป่าพน อำเภอมะนัง คลองมะนังไหลออกปากถ้ำไปบรรจบกับคลองละงู ซึ่งมีต้นน้ำเกิดจากภูเขาในจังหวัดตรัง

ถ้ำภูผาเพชร ตั้งอยู่ในหมู่ที่ 9 บ้านควนดินดำ ตำบลปาล์มพัฒนา อำเภอมะนัง อยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอ 27  กิโลเมตร ไปตามถนนที่ลาดยางตลอดสายจนถึงบริเวณถ้ำตั้งอยู่บนเทือกเขาหินปูน ในเขตของทิวเขานครศรีธรรมราช ซึ่งนิยมเรียกว่า เขาบรรทัด ปากถ้ำหันไปทางทิศตะวันออก  ทางขึ้นไม่ค่อยลาดชันนัก ความสูงจากพื้นราบถึงปากถ้ำประมาณ 50 เมตร ใช้เวลาในการเดินทางจากพื้นราบถึงจุดเข้าถ้ำราว  30  นาที

หมู่เกาะอาดัง-ราวี เป็นเกาะกลุ่มสุดท้ายของอุทยานแห่งชาติตะรุเตา และเป็นที่ตั้งของหน่วยพิทักษ์อุทยานฯ จึงมีศูนย์บริการนักท่องเที่ยว เรือนแถวรับรอง ลานกางเต็นท์ และร้านอาหารที่อยู่ภายใต้การควบคุมของอุทยานฯ และยังมีชายหาดที่สวยงาม มีป่าไม้ที่สมบูรณ์ มีนกป่านานาชนิด รวมทั้งยังมีปะการังน้ำตื้นซึ่งเหมาะสำหรับการดำน้ำแบบสน๊อกเกิ้ล

หมู่เกาะบูโหลนอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะเภตรา ตั้งอยู่ในหมู่ที่ 1 ตำบลปากน้ำ อำเภอละงู ประกอบด้วยเกาะต่าง ๆ  8 เกาะ ได้แก่ เกาะบูโหลนเล เกาะบูโหลนดอน  เกาะบูโหลนไม้ไผ่ เกาะตงกู เกาะลามา เกาะอายำ เกาะรังนก และเกาะลูกหิน บูโหลนเพี้ยนมาจากภาษามลายู “บูโละ” แปลว่า “ไม้ไผ่” เนื่องจากบนเกาะอุดมสมบูรณ์ด้วยไม้ไผ่ จึงเรียกชื่อเกาะตามพันธุ์ไม้  มีระยะห่างจากท่าเรือปากบาราประมาณ  22 กิโลเมตร การเดินทางไปเกาะบูโหลนจึงนิยมเดินทางจากท่าเรือปากบารา

หลีเป๊ะเพี้ยนมาจากคำภาษามลายู “นิปิส” แปลว่า “บาง” เป็นชื่อเกาะเล็กๆ อยู่ห่างจากเกาะอาดังไปทางทิศใต้ราว 1 กิโลเมตร  มีขนาดเล็กกว่าเกาะอาดังประมาณหนึ่งเท่า แต่เป็นเกาะที่มีความสำคัญ เนื่องจากลักษณะของเกาะเป็นที่ราบทั่วไป ส่วนที่เป็นภูเขามีเพียงเล็กน้อย เกาะนี้จึงมีผู้คนอาศัยกว่าหนึ่งพันคนเป็นชาวเกาะหรือชาวพื้นเมืองเดิม รู้จักกันในชื่อ “ชาวเล” หรือ “ชาวน้ำ” นั่นเอง มีโรงเรียนตั้งอยู่บนเกาะแห่งนี้  เปิดสอนตั้งแต่ชั้นอนุบาลถึงมัธยมปีที่ 3 ชื่อโรงเรียนว่า “โรงเรียนบ้านเกาะอาดัง” ชื่อของโรงเรียนจึงไม่สอดคล้องกับชื่อเกาะ

เมื่อเอ่ยชื่อจังหวัดสตูล ทุกคนต้องรู้จักเกาะตะรุเตา เนื่องจากเป็นเกาะที่มีชื่อเสียงโด่งดังในประวัติศาสตร์ เมื่อสมัย 60 ปีที่แล้ว เกาะแห่งนี้เคยใช้เป็นสถานที่กักกันนักโทษเป็นที่มาของโจรสลัดตะรุเตาที่ อื้อฉาว ล่วงมาเมื่อวันที่ 20 เมษายน 2517 ได้ประกาศจัดตั้งเป็น “อุทยานแห่งชาติตะรุเตา” เป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 8 ถือเป็นอุทยานทางทะเลแห่งแรกและใหญ่ที่สุดของประเทศไทย ต่อมาองค์การยูเนสโกได้ประกาศให้อุทยานแห่งชาติตะรุเตาเป็น “มรดกแห่งอาเซียน” (ASEAN  Heritage  Parks and  Reserves) เป็นสถานที่ที่ต้องช่วยกันดูแลรักษา เพื่อให้ผู้คนทั่วโลกมาศึกษาและเยี่ยมชมตลอดไป